CE en inkoop
de praktijk
Vanuit het oogpunt CE onderscheiden we twee soorten inkopen:
* Inkopen van buiten de Europese unie (importen)
* Inkopen via bedrijven gevestigd in landen die meedoen met de CE-markering (binnenlandse markt).
Daarnaast is het van belang te weten dat er (bij o.a. de Machine richtlijn) verschillende CE verklaringen zijn.
* De II-A verklaring. Deze behoort bij een zelfstandig werkend (eind)producten of systemen. Op grond van deze verklaring moet de producent of importeur de CE-markering op het product of systeem hebben aangebracht. Het product voldoet aan de eisen die door de richtlijnen worden gesteld.
* De IBV, de inbouwverklaring. Deze behoort bij een halffabrikaat. Deze producten of systemen mogen niet voorzien zijn van een CE-markering.
Het verschil voor de machine richtlijn tussen wel en niet een halffabrikaat is een "grijs" gebied. Er zijn diverse producten waar zowel het meeleveren van een II-A als IBV verklaring te verdedigen is. Dit betreft b.v. transportbanden. Deze band kan zelfstandig werken. Maar een systeem dat nergens begint en nergens eindigt bestaat niet. De transportband zal dus worden gekoppeld aan andere machines. Gaat men er vanuit dat de transportband zelfstandig werkt, dan wordt het geheel geleverd met II-A verklaring. Gaat men er vanuit dat de machine altijd wordt gecombineerd met andere machines, dan is het een halffabrikaat en wordt het geleverd met een IBV verklaring.
Realiseert u zich wel dat als u twee systemen / machines koppelt u een nieuw systeem / machine op de markt brengt. U bent dan in het kader van de wet fabrikant! Op deze dit nieuwe systeem / machine moet u dan CE-markering aanbrengen!
Formeel mag de toeleverancier van een halffabrikaat volstaan met een verklaring waarin hij de gebruiker van zijn halffabrikaat er op wijst dat op het totaal de CE-markering aangebracht moet worden. Echter, de installateur die een klein machientje laat maken zal zich dan ineens helemaal in de machinerichtlijn moeten gaan verdiepen. Hij moet een risico analyse uitvoeren, een Technisch Constructie Dossier (TCD) maken e.d. Dit terwijl zijn toeleverancier alle berekeningen, tekeningen, risico beoordelingen, normen e.d. zo op de plank heeft liggen. Tevens heeft hij ervaring met CE voor machines.
Daarom: eis van uw toeleverancier dat uitsluitend wordt geleverd met IBV verklaring waarbij het geleverde halffabrikaat zo ver als mogelijk voldoet aan de van toepassing zijnde richtlijn(en) en normen. Uit de IBV verklaring zal blijken waaraan het product voldoet. Tevens verdient het aanbeveling een opgave te vragen op welke aspecten het halffabrikaat eventueel nog niet voldoet aan bepaalde richtlijnen.
De verplichtingen rond het meeleveren van gebruiksaanwijzingen zijn per richtlijn anders. Zie hiervoor de informatiesheet over gebruiksaanwijzingen in deze databank bij de diverse richtlijnen. Zo is de Machinerichtlijn heel uitgebreid op dit punt terwijl er bij de EMC richtlijn nauwelijks 1 regeltje af kan.
Bij importen dient de Europese importeur er zorg voor te dragen dat het product voldoet aan alle van toepassing zijnde richtlijnen. Hij brengt de CE-markering aan (of laat dit aanbrengen door de producent) en levert de bij behorende verklaringen. Hij is juridisch verantwoordelijk en aanspreekbaar voor alle aspecten rond de CE-markering. De TCD's behoeven niet in zijn bezit te zijn. Er zullen echter waterdichte afspraken moeten zijn met zijn toeleveranciers over het beschikbaar stellen van de TCD's als dit wordt vereist. Gezien zijn juridische aansprakelijkheid moet hij overtuigd zijn dat zijn toeleverancier alle procedures, metingen, rapportages e.d. conform de CE richtlijnen en onderliggende normen uitvoert. Een aantal bedrijven laten daarom hun toeleverancier alles vastleggen via een software pakket dat zij ook gebruiken. Het voordeel is dat zo'n pakket een structuur biedt waardoor de kans gering is dat er zaken over het hoofd worden gezien. Gegevens kunnen per floppy of via datatransmissie worden uitgewisseld, zodat het TCD door de importeur / afnemer gebruikt kan worden voor afname/(kwaliteits)controle.
Grote buitenlandse ondernemingen willen soms hun dossiers en gedetailleerde product gegevens niet ter beschikking te stellen van hun importeurs. Zij hebben dit opgevangen door zelf een europese importeur op te richten. Deze draagt voor het gehele werkingsgebied van de richtlijn de CE verantwoordelijkheid. Deze importeur machtigt de "oude" importeurs op hun naam zelfstandig in te kopen bij het moederbedrijf. Ook komt het voor dat voor Europa slechts een bedrijf formeel importeur wordt. Via een vergelijkbare constructie laat men dan de andere importeurs inkopen.
Auteur: Ing. W. Verwoerd www.syntens.nl
