Kosten van CE markering en wie speelt in dit traject een rol
Vraag Wat zijn ongeveer de kosten van CE markering en bij welke instantie moet ik mijn product melden, of is dit niet noodzakelijk?
Antwoord
De arbeidsinspectie of het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid maakt gegevens van boetes e.d. op haar website bekend.
De kosten voor het laten voldoen van de producten aan de eisen van de CE markering zijn beperkt tot nihil. In het oude regime kreeg een bedrijf van de arbeidsinspectie toetsemming om een installatie in gebruik te stellen, men moest het product bij de KEMA laten keuren om toelating op de markt te krijgen. De arbeidsinspectie kwam vaak met aanvullende eisen (dus kosten), een keuring bij de KEMA koste ook het nodige. Die uitgaven zijn komen te vervallen. Daar tegenover moet het bedrijf materiaal bewaren op basis waarvan ze kunnen aantonen dat het product voldoet aan de eisen van de richtlijn. Veel zaken werden ook vroeger al gedaan. Alleen nu moet het toegankelijk zijn, terwijl vroeger een slecht georganiseerd bedrijf van dat archief een puinhoop kon maken. Het gevolg was dat als er vragen waren er uren gezocht moest worden. Door de zaken rond CE systematisch aan te makken en mee te nemen in het ontwerp zijn de kosten voor nagenoeg alle producten nihil tot heel beperkt. Een vuistregel is dat de kosten en baten ongeveer gelijk zijn.
Anders is het als aan het eind van een ontwerptraject CE aan het product moet worden toegevoegd. Dan moet je gemaakte fouten gaan corrigeren hetgeen de nodige kosten met zich mee brengt, een langere time to market e.d.
De controlerende instanties zijn de Keuringsdienst van Waren (consumenten producten), De Arbeidsinspectie (industriele producten), de radio controledienst (storingen in de ether en EMC). Mogelijk zijn er nog andere instanties, maar dit
zijn de bekendste.
Willem Verwoerd
